من خسته شدم...
از جماعتی که...
فقط وقت سختیها به سراغم میآیند....
خسته شدم از کسانی که هر وقت گرفتار میشوند مرا به یاد میآورند...
و از سختی که گذشتند، پشت به همة محبتهایم میکنند...
کسانی که وقتی به من نیاز دارند...
چنان صمیمی میشوند...
که من به حافظة خودم شک میکنم...!
کسانی که در شادیشان هیچ سهمی به من نمیدهند...
و فقط در سختیها انتظار یاری دارند...
نظرات شما عزیزان: